Perancangan bahasa bermaksud satu usaha yang
telah dilakukan untuk memupuk atau menaik taraf bahasa kepada sesuatu yang
lebih maju. Perancangan bahasa ini terbahagi kepada dua iaitu perancangan taraf
dan perancangan korpus.
Perancangan
taraf ialah memberikan taraf kepada bahasa Melayu iaitu menetapkan bahasa
Melayu sebagai bahasa kebangsaan, bahasa rasmi, dan bahasa pengantar.
Bahasa
Melayu sebagai bahasa kebangsaan telah
menjadi bahasa penyatuan rakyat yang terdiri daripada
pelbagai kaum.
Bahasa
Melayu dijadikan sebagai bahasa rasmi. Menyediakan
ruang yang cukup luas bagi bahasa Melayu untuk berkembang dalam bidang-bidang
profesional seperti pentadbiran, pengurusan, undang-undang, ekonomi, dan
lain-lain.
Bahasa
Melayu juga telah dijadikan sebagai bahasa pengantar untuk menyampaikan
ilmu pengetahuan sehingga ke peringkat pengajian tinggi.
Perancangan
korpus pula merujuk kepada campur tangan dalam bentuk-bentuk sesebuah bahasa.
Perancangan korpus ini telah dilakukan dalam
bidang ejaan, peristilahan (kosa kata khusus), kosa kata umum, tatabahasa,
sebutan dan laras bahasa. Contohnya:-
Pemilihan
tulisan seperti Akta Bahasa 1963 telah menetapkan bahasa rumi sebagai tulisan rasmi
bahasa Melayu.
Sistem Ejaan Rumi bahasa Melayu telah dilancarkan penggunaannya oleh YAB Tun Abdul Razak
pada 16 Ogos 1972.
Sebutan baku yang telah disytiharkan penggunaannya pada tahun 1988.
Usaha
untuk menambahkan perbendaharaan kata bahasa Melayu.
Oleh
itu, dapat dinyatakan bahawa perancangan bahasa merupakan satu usaha untuk
terus memartabatkan dan mengangkat bahasa Melayu supaya dikenali di mata dunia.
No comments:
Post a Comment